5 sposobów: jak pracować z domu z dziećmi i nie zwariować

5 sposobów: jak pracować z domu z dziećmi i nie zwariować

  • Zarządzenie o zamknięciu szkół, później o odwołaniu imprez sportowych, czy kulturalno-rozrywkowych spowodowało, że całe rodziny, które do tej pory spędzały ze sobą średnio kilka godzin dziennie zostały postawione przed faktem stałej, ciągłej obecności. Jak żyć?
  • Rodzice otrzymali dodatkowe obowiązki, muszą pełnić dodatkową rolę, do której często nie są przygotowani. Mają uczyć dzieci samodzielności. Dodatkowo często zakładają, że muszą zastąpić nauczycieli, a to nie tędy droga.
  • Elastyczność ma kluczowe znaczenie w czasach pandemii COVID-19.
  • Perfekcjonizm naszym wrogiem.
  • Izolacja nie musi prowadzić do emocjonalnego oddalenia, czy rozłąki.

 

Na całym świecie drzwi w przedszkolach, szkołach, na uniwesytetach oraz w miejscach publicznych zamykają się, by spowolnić rozprzestrzenianie się COVID-19. Mimo, że decyzja o zamknięciu murów dla naszych pociech i miejsc publicznych jest niezwykle ważna i ma znaczenie dla naszego zdrowia i życia, to pracujący rodzice lub opiekunowie będą zmuszeni do podejmowania złożonych decyzji jak pogodzić życie zawodowe z prywatnym.

 

Poniżej znajdziecie kilka wskazówek jak złapać właściwą perspektywę i poczucie równowagi przygotowując się do wielotygodniowej izolacji.

  1. Zaplanuj dzień.
  2. Kontaktuj się z współpracownikami.
  3. Pozwól odejść perfekcjonizmowi.
  4. Zadbaj o balans pomiędzy życiem zawodowym i prywatnym.
  5. Korzystaj z technologii i wprowadzaj innowacje.

 

1.      Zaplanuj dzień.

Ustal wspólnie z członkami rodziny (z niektórymi się da, na niektórych trzeba będzie wpłynąć), jak będziecie współpracować ze sobą od świtu do zachodu słońca. Podziel dzień pomiędzy zadania zawodowe i prywatne. Ustalcie:

  • O której jest śniadanie, obiad, czy kolacja?
  • O której będziesz / będziecie mogli wesprzeć dzieci z ich zadaniami i lekcjami zleconymi przez szkołę?
  • Jak długo i w jakiej porze dnia dzieci mogą oglądać telewizję, korzystać z telefonu komórkowego, grać na konsoli, czy komputerze?
  • Jak mają zachowywać się domownicy, kiedy mama lub tata (opiekunowie) mają tzw. calla, telekonferencję, czy wideokonferencję?
  • Czy dzieci same jedzą obiad, czy z rodzicami?,
  • Kto i kiedy gotuje, przygotowuje posiłki?,
  • Kto sprząta i jak często?,
  • Kto i jak często dezynfekuje powierzchnie z którymi mamy kontakt: klamki, włączniki, wtyczki, blaty, telefony komórkowe, klucze, itp.?
  • Kto i jak często robi zakupy?,
  • Czy wychodzimy z domu, a jeżeli tak pod jakimi warunkami?,
  • O której chodzimy spać, i jak długo śpimy?
  • Czy pozwalamy dzieciom spać do południa?
  • Kiedy rodzice mogą odpocząć?
  • Jak będziemy dbać na tak małej przestrzeni o prywatność, żeby się sobą nie zmęczyć?,
  • Jak będziemy rozładowywać stres?
  • Jak będziemy ładować wewnętrzne „akumulatory”?

 

2.      Kontaktuj się z współpracownikami.

Praca na odległość, zwana zdalną mimo, że pomaga stanowi barierę dla zwierzęcia stadnego jakim jesteśmy. Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że przerwa na papierosa, czy spotkania w kuchni firmowej są skutecznym nieoficjalnym kanałem firmowej komunikacji. Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że komunikacja nieformalna jest równie ważna i potrzebna jak oficjalna - poprzez spotkania, maile firmowe, czy minutki pozwala nam zachować właściwy kurs. Praca zdalna, używanie komunikatorów, czasami telekonferencji ogranicza się zaledwie do kilku osób. Pamiętajmy, aby każdego dnia porozmawiać z kilkoma osobami z działu i nie tylko. Raz w tygodniu spróbujmy zorganizować wirtualne spotkanie z większą grupą. Te krótkie chwile pozwalają nam poczuć się, że jesteśmy częścią czegoś większego, czegoś potrzebnego, czegoś, co nas w pewnym sensie określa. Przełożeni powinni każdego dnia kontaktować się ze współpracownikami, nie tylko w sprawach biznesowych, czy firmowych, ale po to żeby podnieść ich na duchu, aby pokazać, że borykają się z tymi samymi wyzwaniami, itp. Przedłużająca się izolacja z całą pewnością będzie wpływać negatywnie na nasze zdrowie psychiczne, a niepewność będzie rosła z całą pewnością.

 

3.      Pozwól odejść perfekcjonizmowi.

W czasie tak wielkiego kryzysu, w czasie pandemi COVID-19 nie ma miejsca na perfekcjonizm.

 

W najbliższych miesiącach elastyczność będzie czynnikiem decydującym. Przyszłość wydaje się niepewna.

 

Nie wiemy

  • jak pandemia będzie rozwijać się w najbliższych tygodniach,
  • jak długo będą zamknięte granice,
  • jak długo będą zamknięte szkoły,
  • jak wiele osób zachoruje i przedwcześnie straci życie.

 

Boimy się również, co nie powinno nikogo dziwić o stabilność finansową naszych gospodarstw domowych. Pytania możemy mnożyć. Dlatego nie denerwuj się, że podczas tzw. calla, telekonferencji słychać dzieci, telewizor, czy radio. Nie denerwuj się, gdy podczas wideokonferencji w tle widać niewyprasowane pranie. Nie denerwuj się, gdy po godzinnej telekonferencji, czy wideokonferencji wchodząc do pokoju dziecka, widzisz pomalowane ściany, czy stojącą wodę na podłodze. A łazienka wygląda tak, jakby przeszło przez nią tsunami. Bądźmy elastyczni, przesłanie to kieruję do przedstawicieli najwyższego kierownictwa, dyrektorów, kierowników, czy pracowników. Wszyscy powinniśmy rozumieć wyzwania jakie przed nami stoją. Dlatego ważniejsze wydaje się elastyczne podejście do godzin pracy. Może lepiej niektóre zadania wykonywać wcześnie rano lub późnym wieczorem jak nasze pociechy jeszcze śpią lub pójdą spać. W czasie pandemi planowanie wydaję się być równie kluczowe. Planowanie pozwoli we właściwy sposób przygotować się wszystkim do spotkania. Niektórzy włączą dzieciom telewizor, pozwolą pograć na komórce, czy tablecie. Jeżeli to możliwe dziećmi w tym czasie zajmie się drugi rodzić, czy opiekun. 

 

4.      Zadbaj o balans pomiędzy życiem zawodowym i prywatnym.

Jak to zrobić w sytuacji, gdy nasza ostoja, stała się miejscem pracy, gdy nasza prywatność, z dnia na dzień została obdarta z tajemniczości. Gdzie siąść przy komputerze, aby nikt nam nie przeszkadzał w czasie telekonferencji, czy wideo konferencji?. Co będzie widać w kamerze, podczas wideokonferencji?. Czy skorzystać z przykładu jaki dają nam politycy dający wywiadów w telewizji podczas pandemi COVIS-19? Balans to również dbanie o zdrowie psychiczne. Wieczorami jak nasze pociechy pójdą spać organizujcie ze znajomimi spotkania korzystając z komunikatorów. Ćwicz w domu i dziel się swoimi wynikami ze znajomymi. Zrób coś dobrego dla sąsiada, np.: robiąc dla niego zakupy.

 

5.     Korzystaj z technologii i wprowadzaj innowacje.

W codziennym życiu podczas pandemi zaczęliśmy jeszcze z większym zapałem korzystać z komunikatorów. Powinniśmy ich używać nie tylko podczas pracy. Używajcie ich również podczas rozmów z najbliższymi, rodzicami, bratem, siostrą, czy znajomymi. Wykorzystujcie technologie, żeby nikt w tym trudnym czasie dla nas nie był samotny. Trudny czas, to czas który wymaga od każdego z nas kreatywnego myślenia. Utarte szlaki, nasze nawyki, procedury mogą się nie sprawdzać. Nie szukaj jednego właściwego rozwiązania jak będziesz postępować w czasie pandemi. Najprawdopodobniej będziesz zmuszony wprowadzać innowacje, testować je i wdrażać w życie w ciągu najbliższych tygodni.

 

Nowa sytuacja wymusza od nas przyjęcia na swoje barki roli przywódcy. Myślmy i zachowujmy się jak przywódcy. Analizujmy otoczenie, oceniajmy ryzko, wyciągajmy wnioski i podejmujmy właściwe decyzje, ważne z punktu widzenia naszych rodzin i pracy. Nasze nowe kompetencje, które zdobędziemy lub rozwiniemy będą miały ogromny wpływ na nasze rodziny i całe społeczeństwo.

 

Autor: Pawel Dabrowski
Dyrektor Zarządzający ISOQAR CEE Sp. z o.o.

Skontaktuj się z nami

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Polityką prywatności

Polityka prywatności